Misschien heb je het wel gelezen in het blog over hoe ik oud en nieuw vier: ik wil minder vlees gaan eten. Het zit namelijk zo. Wel of geen vlees eten is iets wat in mijn gezin altijd wel een rol speelt (mijn moeder is al 35 jaar vegetarisch) en het houdt mij af en toe ook flink bezig. Wat vind ik nou, waar sta ik achter? Net zoals mijn moeder mij de keus laat, vind ik ook dat iedereen voor zichzelf moet besluiten of je wel of geen vlees eet. Maar laat het wel een bewuste keuze zijn. Daarom wil ik jou graag vertellen hoe ik erover denk.

Met de jaren koos ik er af en toe voor om geen vlees meer te eten. Op zo’n moment was ik me meer bewust van het dierenleed, wilde ik ‘gezond’ doen en mama trots maken of besefte ik me hoe schadelijk onze vleesconsumptie is voor het milieu en voor onszelf. Echter, het heeft mij blijkbaar nooit zó diep geraakt dat ik het vegetarisme volhield. Ook geef ik eerlijk toe dat ik vlees erg lekker vind. Maar toch blijft dit vraagstuk van wel of geen vlees eten iets wat me bezig houdt. Ik ben me ervan bewust dat mijn acties, mijn keuzes invloed hebben op mijzelf, maar ook op de wereld om mij heen. De wereld waarin ik, net als ieder ander, mag leven en gebruik van mag maken. En ik ben van mening dat het is al lang tijd is (geweest) om de focus meer te verleggen naar het welzijn van de planeet in plaats van te focussen op ons eigen welzijn. Want eerlijk is eerlijk, op de lange termijn zorgt het welzijn van de planeet ervoor dat wij ons kúnnen bekommeren om ons eigen welzijn.

Daarom heb ik besloten om minder vlees te gaan eten. Dat wil zeggen, 1 á 2 keer in de week. Dit past bij mij op dit moment, het voelt goed.

Mijn beweegredenen:

– Heel lang geleden , was er balans. Het was natuurlijk voor mensen om planten, noten en dieren (die ze met eigen handen vingen en niet uit een pakje in de supermarkt haalden) te eten. Ze deden die dieren geen onnodig leed aan en gebruikten alles van het dier nuttig. Tegenwoordig, onder andere door de onnodig gigantische hoeveelheid vlees die wij eten, is de balans kwijt. Een balans die nodig hersteld moet worden voor het behoud van onze aarde.

– Dieren kunnen niet praten om jou te vertellen hoe ze zich voelen en zijn dus machteloos. Wij misbruiken die machteloosheid. Wij sluiten ze op in veel te kleine ruimtes en laten ze lijden op de meest vreselijke manieren. Cruel!

– Er worden onwijs veel plantaardige producten gebruikt om de dieren vet te mesten.  Terwijl we veel meer monden zouden kunnen voeden wanneer we die plantaardige producten zelf opeten. Wat gaat hier mis?!

– Dieren worden volgestopt met chemicaliën om sneller en meer vlees te produceren. Die chemicaliën krijgen we zelf ook weer binnen en hebben ook invloed op ons welzijn.

– Ik kan me voorstellen dat de dieren stresshormonen opbouwen en opslaan in hun lichaam tijdens hun korte leven. Ik denk (ik heb hier geen onderzoek naar gedaan) dat wij die stresshormonen ook weer binnenkrijgen en dat dat ook invloed heeft op ons welzijn.

– Wat voor mij ook een grote rol speelt om tot mijn keuze te komen is de grote hoeveelheid CO2 uitstoot en het waterverbruik dat ontstaat bij de vleesproductie. We doen dus niet alleen dieren leed aan, maar ook onze aarde.

Misschien ken je dat zinnetje wel ‘pas als de laatste boom gekapt is, de laatste rivier vergiftigd en de laatste vis gevangen, zal je weten dat je geld niet kunt eten’. Ik wil niet dat dit werkelijkheid wordt. Dus ergens moet er iets veranderen. Dat ergens, is bij mijzelf. Bij jouzelf. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes, zijn eigen acties en de gevolgen daarvan. Wat we vaak niet beseffen, is dat wanneer iedereen dezelfde keuze maakt (in dit geval vaak en veel vlees eten), dat gigantische en wereldwijde effecten heeft. Ik heb besloten dat ik niet meer bij wil dragen aan onze buitensporige vraag naar vlees. Ik wil de balans herstellen, verandering teweegbrengen. En de enige plek van waaruit ik iets kan veranderen, is door te beginnen bij mezelf. Met mijn eigen pure intenties en beweegredenen als basis. Dus dat is wat ik doe. I want to take care of myself, by taking care of the world.

Hoe denk jij hierover, heb jij een bewuste keuze gemaakt?

Liefs,

Suus